Z chwilą nadejścia w Polsce zmian ekonomicznych wynikłych z przejścia z gospodarki centralnie sterowanej do wolnorynkowej, nastąpiło gwałtowne podwyższenie poziomu bezrobocia. Wymagający rynek pracy oraz stopniowy wzrost liczby studentów w kraju, spowodował, że dyplom ukończenia uczelni wyższej nie zapewniał uzyskania satysfakcjonującego miejsca pracy. Zaistniała konieczność utworzenia instytucji, która pomogłaby studentom oraz absolwentom na swobodne wejście w aktywne życie zawodowe i poruszanie się po coraz bardziej konkurencyjnym rynku pracy.
Struktura i działalność pierwszego polskiego biura karier powielała wzorce brytyjskie. Zostało ono powołane w 1993 r. przy Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Merytorycznego wsparcia całemu przedsięwzięciu udzielił John C. Franks, szef biura karier z Uniwersytetu w Hull. Rezultatem tego było zawarcie porozumienia z tamtejszym Wojewódzkim Urzędem Pracy, dzięki czemu stworzona została jednostka o rozległym obszarze działań, zmierzających w kierunku znajdywania zatrudnienia dla absolwentów.

Pod koniec lat dziewięćdziesiątych można było zaobserwować dynamiczny rozwój uczelni wyższych. Dzięki unijnemu programowi TEMPUS-PHARE oraz inicjatywy Uniwersytetów w Wielkiej Brytanii i Amsterdamie oraz Krajowego Urzędu Pracy i Ministerstwa Edukacji Narodowej w 1997 r. powstało 8 kolejnych przyuczelnianych placówek tego typu. Początkowo wsparcie ze strony Unii Europejskiej ograniczało się do szkoleń prowadzonych przez ekspertów unijnych, a także wyjazdów pracowników polskich biur na szkolenia i warsztaty zagraniczne. Natomiast podstawowe koszty tj. wynagrodzenia, lokalu i sprzętu pracowniczego ponosiły (i trwa to do dziś) Krajowy Urząd Pracy oraz placówki w każdym z województw. Rok później powołana została Ogólnopolska Sieć biur karier, nieformalna struktura partnerska, zrzeszająca obecnie ponad 100 biur karier w Polsce. Jej głównymi zadaniami jest kreowanie wzorca wyspecjalizowanego biura karier oraz wypracowanie standardów jego funkcjonowania, jak również propagowanie samej idei takich instytucji w środowisku uczelnianym, doradztwa zawodowego o charakterze indywidualnym i grupowym, informowania studentów i absolwentów o możliwościach na rynku pracy oraz nawiązywania kontaktów z pracodawcami. Następnie w roku 2002 zainicjowany został przez Ministerstwo Pracy konkurs w ramach projektu „Pierwsza Praca”. Wygraną były dotacje, pozwalające na stworzenie i rozwój nowo powstałych biur karier. Dzięki całej akcji powstało znacznie więcej takich instytucji.

W chwili obecnej w Polsce istnieje ponad 170 akademickich biur karier, zajmujących się poradnictwem zawodowym. Największą ich koncentrację obserwuje się w głównych ośrodkach akademickich m.in. Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Poznaniu, Lublinie, Kielcach. W ostatnim czasie zanotowano nie tylko znaczny przyrost liczby tychże jednostek, ale również ich wzmożona specjalizacja. Coraz więcej biur udziela pomocy studentom konkretnego kierunku oraz osobom niepełnosprawnym.